آخرین به روز رسانی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۴۰۲ توسط
سیستم های دیجیتال مانند کامپیوتری که در اختیار دارید, برای درک صدا ابتدا باید سیگنال صوتی را به زبان قابل فهم خود یعنی باینری (صفر و یک) تبدیل کنند و برای این عمل از سیگنال صوتی آنالوگ نمونه برداری میکنند. نرخ نمونه برداری و عمق بیت دقت این نمونه برداری و تبدیل را تعیین می کند.
سمپل ریت (Sample Rate) چیست؟
سمپل ریت یا نرخ نمونه برداری به تعداد نمونه های برداشته شده از سینگال در طول زمان (یک ثانیه) گفته میشود. برای مثال وقتی عدد ۴۴.۱kHz را مشاهده می کنید به این معنی است که در هر ثانیه ۴۴۱۰۰ نمونه برداری از سیگنال صوتی موجود است.
برای ثبت و ضبط دقیق صدای قابل شنیده شدن در محدوده شنوایی انسان ها (۲۰ هرتز تا ۲۰۰۰۰ هرتز) باید حداقل از تنظیم نرخ نمونه برداری ۴۴۱۰۰ هرتز استفاده کنید.
علت استفاده از حداقل سمپل ریت ۴۴۱۰۰ هرتز از تئوری نایکوئیست و فیلتر آنتی الیاسینگ (Anti-Aliasing) سرچشمه می گیرد که در مطالب آینده به آنها میپردازیم.
در ادامه و به صورت موازی و همزمان با سمپل ریت, باید مقدار دامنه نمونه برداشت شده تعیین شود.
عمق بیت یا Bit Depth چیست؟
تصور کنید که یک خط کش را در کنار سیگنال میگذاریم. هر چقدر که عمق بیت بالاتر باشد آن خط کش بخش بندی های بیشتری دارد و با دقت بیشتری مقدار عددی دامنه نمونه مد نظر را تعیین می کند (با اختلاف کمتری به سمت بالا یا پایین عدد گرد می شود) که باعث میشود با خطای کمتری سیگنال را تبدیل کنیم و با نویز خیلی کمتری آن را ذخیره کنیم.
پس به دقت این خط کش فرضی عمق بیت می گوییم.
